Υπουργείο Πολιτισμού Παιδείας και Θρησκευμάτων tagged posts

Με την υπ’ αριθμ. 1912/2022 απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ κρίθηκαν αντισυνταγματικές οι διατάξεις των άρθρων 128-131 και 155 του Ν. 4472/2017, με τις οποίες θεσπίστηκε το νέο μισθολόγιο των μελών του ΔΕΠ, θεωρώντας ότι παραβιάζεται η αρχή της ιδιαίτερης μισθολογικής μεταχείρισης και οι αρχές της ισότητας και της αναλογικότητας. Είχε προηγηθεί η υπ’ αριθμ. 4741/2014 απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ, με την οποία κρίθηκαν αντισυνταγματικές οι περικοπές των αποδοχών των μελών ΔΕΠ από το Ν. 4093/2012. Επίσης, είχε δημοσιευτεί πριν από λίγους μήνες η υπ’ αριθμ. 1408/2022 απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ, με την οποία είχαν κριθεί αντισυνταγματικές οι διατάξεις των άρθρων 138-140 του Ν. 4472/2017, για το νέο μισθολόγιο των γιατρών του ΕΣΥ. Στη βάση αυτών, η απόφαση ήταν μάλλον αναμενόμενη, καθώς το μισθολόγιο του Ν. 4472/2017 δεν αποκαθιστούσε τους μισθούς στα προ του Ν. 4093/2021 επίπεδα, αλλά έχουν δει τα μάτια μας πολλά, όσον αφορά στην προκλητική αγνόηση των μισθολογικών μας αιτημάτων.

Έτσι, η πρόσφατη απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ, οπωσδήποτε είναι θετική, αλλά από μόνη της δεν αποτελεί κριτήριο του τι τελικά και ουσιαστικά θα κερδίσουμε. Καταρχάς, οι συνέπειες της υπ’ αριθμ. 1912/2022 απόφασης, όπως και στην περίπτωση της απόφασης για τους γιατρούς του ΕΣΥ, θα επέλθουν από τη δημοσίευσή της για λόγους δημοσίου συμφέροντος, γεγονός που σημαίνει ότι δεν καλύπτονται συνάδελφοι που δεν έχουν προσφύγει δικαστικά τα προηγούμενα χρόνια. Κατά δεύτερον, δεν θα είναι η πρώτη φορά – και σίγουρα όχι η τελευταία – που ελληνική κυβέρνηση ενδέχεται να γράψει στα παλαιότερα των υποδημάτων της δικαστικές αποφάσεις που αφορούν σε αποκατάσταση μισθολογικών αδικιών δημοσίων υπαλλήλων, λειτουργών και συνταξιούχων. Τέλος, μετά την απόφαση του ΣτΕ για το μισθολόγιο των γιατρών του ΕΣΥ, ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε από τη ΔΕΘ, μεταξύ άλλων προεκλογικών υποσχέσεων, μεσοσταθμική αύξηση της τάξης του 10%, όταν ήδη ο πληθωρισμός τρέχει με πάνω από 12%.

Ωστόσο, το Προεδρείο της ΠΟΣΔΕΠ,...

Επί της διαδικασίας….

Πριν μιλήσουμε για την ουσία, ας μιλήσουμε για την διαδικασία, γιατί ίσως από μόνη της τα λέει όλα. Είναι ολοφάνερο ότι το σ/ν, ένα κείμενο 345 άρθρων και 408 σελίδων, προετοιμάστηκε μήνες, αν όχι χρόνια, με στόχο τον πλήρη και ασφυκτικό έλεγχο του δημοσίου πανεπιστημίου. Από την κυβέρνηση προτείνεται μια προκλητικά προσχηματική διαδικασία «διαβούλευσης»… δύο εβδομάδων. Θα το πούμε καθαρά: θα υπάρξει συλλογική έκφραση των πανεπιστημίων (Σύγκλητοι, Σύνοδος πρυτάνεων, κλπ) που θα αναγνωρίσει την τακτική «σοκ και δέος» που εφαρμόζει η κυβέρνηση ως διαδικασία διαλόγου, χάνοντας κάθε ίχνος ανεξαρτησίας;

Επί της ουσίας, τώρα:

Το σ/ν προτείνει ένα βαθιά αυταρχικό, συγκεντρωτικό και ταυτόχρονα αναποτελεσματικό μοντέλο διοίκησης. Επί της ουσίας καταργεί όσα στοιχεία δημοκρατικής διοίκησης είχαν απομείνει στην διοίκηση των πανεπιστημίων, ιδιαίτερα στα κρίσιμα κέντρα αποφάσεων. Έτσι, λοιπόν, μετά την απώλεια του δικαιώματος συμμετοχής στην εκλογική διαδικασία όλων των άλλων μελών της πανεπιστημιακής κοινότητας (φοιτητές, ΕΔΙΠ, ΕΤΕΠ, Διοικητικοί) ήρθε και η ώρα και τα μέλη ΔΕΠ επί της ουσίας να χρησιμοποιηθούν μόνο προσχηματικά στην εκλογική διαδικασία για τη διαμόρφωση της διοίκησης των ιδρυμάτων. Χρησιμοποιούνται άπαξ για τη διαμόρφωση των εσωτερικών μελών του Συμβουλίου Διοίκησης (η νεκρανάσταση των Συμβουλίων Ιδρύματος, και μάλιστα σε μια πιο επιθετική μορφή), η πλειοψηφία του οποίου στη συνέχεια αυτο-διπλασιάζεται με την επί πρόσληψη των εξωτερικών μελών, διαμορφώνοντας έτσι ένα πανίσχυρο, απολύτως ανεξέλεγκτο όργανο, που αποφασίζει, εκτελεί, διορίζει πρυτάνεις, κοσμήτορες (ελέγχοντας και την, ούτως ή άλλως, «διακοσμητική» Σύγκλητο πια), τους παύει κατά το δοκούν, κοκ. Ας θυμηθούμε ότι η αρχική εισαγωγή των ΣΙ είχε γίνει στο όνομα του «θεσμικού αντίβαρου, που θα προσέφερε εγγυήσεις χρηστής διοίκησης στα πανεπιστήμια. Με το σ/ν δεν υπάρχει κανένα θεσμικό αντίβαρο στην υπερεξουσία του ΣΔ. Τα προσχήματα περιττεύουν...

Στις 17 Ιανουαρίου 2022, η κυβέρνηση ανακοίνωσε την έναρξη της εκπαίδευσης 400 νέων ειδικών φρουρών που θα συγκροτήσουν τις Ο.Π.Π.Ι., με μία φωτογραφία που προκαλεί ανατριχίλα[1]. Την ανακοίνωση έσπευσαν να προπαγανδίσουν τα γνωστά ΜΜΕ, πάντα με την απαραίτητη συνοδεία συκοφαντικών «απόψεων» για τα ελληνικά πανεπιστήμια, με κοινό παρονομαστή την παρουσίαση των δημοσίων πανεπιστημίων ως αποκλειστικά χώρων συστηματικής βίας και ανομίας. Βεβαίως, αποκρύπτουν συστηματικά ότι, την τελευταία δεκαετία ο αριθμός των δημοσιεύσεων των ελληνικών πανεπιστημίων κι ερευνητικών κέντρων αυξήθηκε κατά 34% ή ότι τα ελληνικά πανεπιστήμια έχουν επιτύχει σημαντική χρηματοδότηση από το Πρόγραμμα Horizon 2020 (στα καθ’ υμάς, το Ε.Μ.Π. βρίσκεται στην πρώτη θέση μεταξύ των ελληνικών πανεπιστημιακών ιδρυμάτων στην χρηματοδότηση της έρευνας από το πρόγραμμα Horizon 2020[2]). Αλλά πάνω από όλα, «εξαφανίζουν» την άδηλη υπερπροσπάθεια των μελών ΔΕΠ, και όλων των εργαζομένων στα πανεπιστήμια, να κρατήσουν τα πανεπιστήμια στην πρώτη γραμμή, σε συνθήκες εγκατάλειψης από την Πολιτεία και εξουθενωτικής απίσχνασης των πόρων τους.

Ας μείνουμε όμως στα φαινόμενα παραβατικότητας. Τα ελληνικά πανεπιστήμια, σύμφωνα με τα στοιχεία[3]^,[4] κι όχι την ακατάσχετη προπαγάνδα, παρουσιάζουν φαινόμενα παραβατικότητας, σποραδικού χαρακτήρα και περιορισμένου εύρους. Το εξοργιστικό είναι ότι όχι μόνο αυτά διογκώνονται υπέρμετρα από τους γνωστούς «φίλους» των ελληνικών πανεπιστημίων αλλά, εντέχνως, αναδεικνύονται ως το μοναδικό κριτήριο αποτίμησης της προσφοράς τους. Αν, ωστόσο, εφαρμοζόταν με ελάχιστη τιμιότητα το ίδιο μοναδικό κριτήριο και στην αξιολόγηση των πανεπιστημίων των ΗΠΑ τότε αυτά με  τα «βαριά» ονόματα, όπως το UC Berkley, το UC Davis, το Harvard, το Stanford και το Yale, τα οποία βρίσκονται στις 20 πρώτες θέσεις από πλευράς εγκλημάτων μεταξύ 2514 ιδρυμάτων, δηλ. στο χειρότερο 1% (για παράδειγμα, στο UC Berkley που βρίσκεται στη 2^η θέση, το 2019 πραγματοποιήθηκαν 351 εγκλήματα, μεταξύ των οπο...

Ως Πανεπιστημιακοί Δάσκαλοι ΕΜΠ δηλώνουμε την υποστήριξή μας στους συναδέλφους που διώκονται πειθαρχικά από τη διοίκηση του Πανεπιστημίου Πατρών. Άλλη μια αυταρχικής έμπνευσης κίνηση σε μια κρίσιμη περίοδο  που η διαχείριση της πανδημίας από τους κρατούντες έχει ως προτεραιότητά της την καταστολή αντί για τη στήριξη του υγειονομικού συστήματος και του εγκλωβισμένου σε αλλοπρόσαλλα μέτρα πληθυσμού. Τις πειθαρχικές διώξεις αντί του κατά προτεραιότητα εμβολιασμού του διδακτικού προσωπικού που θα επιτρέψει την προετοιμασία της δια ζώσης εκπαίδευσης.

Οι συμβολικές εκδηλώσεις με φυσική παρουσία στα ΑΕΙ δεν είναι παρά μέρος μιας υπεύθυνης στάσης στην υπεράσπιση της Ανώτατης Παιδείας σε καιρό πανδημίας:

• Με πλήρη τήρηση των μέτρων προφύλαξης για τη μετάδοση (μάσκες, αποστάσεις κ.λπ.) δίνει την ευκαιρία να διερευνηθούν τρόποι ανασύστασης της δια ζώσης εκπαίδευσης. Ο καιρός επιτρέπει τη χρήση υπαίθριων χώρων και οι επιστήμονες έχουν από καιρό δηλώσει ότι με την κατάλληλη φροντίδα η μετάδοση του ιού γίνεται απίθανη σε εξωτερικούς χώρους. Εξαιρετικά πιθανότερη, όλοι ξέρουμε πια, είναι η μετάδοσή στους μαζικούς χώρους εργασίας και στις συγκοινωνίες.
• Η ανασύσταση του χώρου της παιδείας είναι κρίσιμη όχι μόνο για την αναπλήρωση του τεράστιου κενού που δημιουργεί καθημερινά η τηλε-«εκπαίδευση», αλλά και για την ψυχολογική στήριξη των μελών της Πανεπιστημιακής κοινότητας που η διάλυση της εκπαιδευτικής συνύπαρξης όλο και περισσότερο βυθίζει σε απελπισία, κατάθλιψη και απώλεια της δημιουργικής και κριτικής τους δύναμης.
• Η παιδεία συνιστά κοινωνική συνθήκη συνύπαρξης, ανταλλαγής, αλληλομόρφωσης και αναστοχασμού. Η παρατεινόμενη αναγωγή της σε παροχή πληροφοριών μέσω της τηλε-σύνδεσης την ακυρώνει. Τρία εκπαιδευτικά εξάμηνα «χαμένα» έτσι, είναι πολλά. Η προκλητική εξαίρεση των ακαδημαϊκών δασκάλων από τον κατά προτεραιότητα εμβολιασμό των εκπαιδευτικών μόνο ως μήνυμα της κυβέρνησης για επτασφράγιστα πανεπιστήμια, με όποιο κόστος, μπορεί να εκληφθεί. Φτάνει πια. Πρέπει άμεσα να αναζητηθούν τρόποι η Ανώτατη Εκπαίδευση να γυρίσει ξανά στη δια ζώσης διδασκαλία. Τόσα και τόσα ακούγονται από επίσημα χείλη για το πώς θα ανοίξει ο τουρισμός, πώς θα ανοίξει η αγορά...

Οι τηλεοράσεις ακόμη παίζουν τις πληρωμένες κυβερνητικές ευχαριστίες προς τους «αφανείς ήρωες» που στηρίζουν τις ζωές μας, μέσα σε δύσκολες συνθήκες. Αυτούς που, και πριν και μετά την κρίση, θα πρέπει να δίνουν τη μάχη της επιβίωσης με μισθούς των 560 ευρώ. Η κυβέρνηση αποκάλυψε, όμως, το πραγματικό της πρόσωπο, την πραγματική της πολιτική, στο πρόσφατο πολυνομοσχέδιο για την Εκπαίδευση, με το οποίο καταργεί κάθε δικαίωμα συμμετοχής σε κάθε άλλο εργαζόμενο στα πανεπιστήμια, πλην των μελών ΔΕΠ, στις πρυτανικές εκλογές. Οι «αφανείς ήρωες» είναι πάντα καλοί, όσο βγάζουν τη δουλειά, αλλά η θέση τους είναι στο περιθώριο.

Έτσι, τα μέλη ΕΔΙΠ με ελάχιστα δικαιώματα και μισθούς χαμηλότερους ακόμη και από αυτούς του διοικητικού προσωπικού, θα πρέπει να συνεχίζουν να στηρίζουν με αυτοθυσία το διδακτικό έργο ενός ολοένα και απισχνούμενου διδακτικού προσωπικού. Τα μέλη των ΕΤΕΠ θα πρέπει να συνεχίζουν να είναι η ψυχή των εργαστηρίων, να καλύπτουν με το φιλότιμό τους τα κενά της υλικοτεχνικής υποδομής μιας συνεχιζόμενης περιόδου παρακμής. Το διοικητικό προσωπικό θα πρέπει να υπερβάλλει εαυτόν για να κάνει το ΕΜΠ να δουλέψει, σε ένα περιβάλλον γραφειοκρατικής ασφυξίας. Αλλά μέχρις εκεί. Η κυβέρνηση τους λέει κατάμουτρα ότι δεν είναι ικανοί να έχουν άποψη για τα ζητήματα του ΕΜΠ, των πανεπιστημίων γενικότερα. Ο ρόλος τους είναι αυστηρά αυτός του διοικούμενου.

η προκλητική κατάργηση κάθε εκλογικής συμμετοχής των εργαζομένων δίνει στην υποτίμηση του ρόλου τους ένα συμβολισμό άλλων εποχών και τελείως αντίθετο της πραγματικής συμβολής τους

Για να είμαστε δίκαιοι, η κυβέρνηση «πάτησε» πάνω στην απαράδεκτη υποτίμηση του ρόλου των εργαζομένων στα πανεπιστήμια με τον νόμο Γαβρόγλου (ο οποίος εξίσωσε 10 ψήφους εργαζομένων στο Ίδρυμα με μία ψήφο ενός μέλους ΔΕΠ!). Αλλά η προκλητική κατάργηση κάθε εκλογικής συμμετοχής των εργαζομένων δίνει στην υποτίμηση του ρόλου τους ένα συμβολισμό άλλων εποχών και τελείως αντίθετο της πραγματικής συμβολής τους...