Το ΕΜΠ, μαζί με το ΕΚΠΑ, βρίσκονται στο κέντρο μιας επίθεσης χωρίς προηγούμενο. Η Κυβέρνηση ξεκινώντας με μια απόφαση παράλογη και εξοντωτική για τη λειτουργία του ΕΜΠ, την απομάκρυνση του 45% του υποστηρικτικού και διοικητικού του προσωπικού, συνεχίζει την καταστροφική της δράση χρησιμοποιώντας κάθε μέσο για να καθυποτάξει ένα αγώνα πρωτοφανή για τα πανεπιστημιακά δεδομένα.
Κατά τη γνώμη μας, δύο είναι οι δρόμοι που ανοίγονται μπροστά μας:
Η συντεταγμένη ανασυγκρότηση των δυνάμεων του ΕΜΠ με στόχο τη συνέχιση του αγώνα για την ακύρωση της ΚΥΑ και την προστασία του συνόλου των εργαζομένων του και, τελικά, του κύρους του Ιδρύματος, για όσο χρόνο αυτό απαιτεί.
Ή
Η εγκατάλειψη των αδύνατων, αυτών που σήμερα πλήττονται, και προσπάθεια επιβίωσης και συνέχισης με ότι θα έχει απομείνει ως σκιά του παλιού καλού ΕΜΠ.
Τις τελευταίες ημέρες επιδίδεται σε ένα αυταρχικό παροξυσμό με συνεχείς εισαγγελικές παρεμβάσεις και προσπάθειες να καταπνιγεί η γενναία αντίσταση των εργαζομένων με δικαστικά μέσα. Έφθασε, μάλιστα, στην ευθεία ποινικοποίηση του απεργιακού δικαιώματος: 278 συνάδελφοι διοικητικοί παραπέμπονται στο πειθαρχικό με το ερώτημα της απόλυσης, απευθείας από τον Υπουργό ΠΑΙΘ, με φωτογραφικό νόμο τον οποίο εξόπλισε με αναδρομική ισχύ(!), γιατί δεν «συνεμορφώθησαν προς τας υποδείξεις», ενώ απεργούσαν. Βαριά σύννεφα αντιδημοκρατικής εκτροπής σκιάζουν τα πανεπιστήμια…
Η κατάσταση στο ΕΜΠ είναι εκρηκτική. Εκατοντάδες άνθρωποι ξεριζώνονται βίαια από αυτό που νιώθουν σπίτι τους και σπρώχνονται στην απελπισία. Τελευταία, άστοχες και λανθασμένες κινήσεις, τους κάνουν να νιώθουν ότι εγκαταλείπονται από την πολυτεχνειακή κοινότητα, ειδικά από τα μέλη ΔΕΠ, και αυτό τους πληγώνει ακόμη πιο βαθιά. Την ίδια ώρα, η κυβερνητική επίδειξη πυγμής και αδιαλλαξίας, που αποσκοπεί στην ανάγκη της να διατηρήσει μια αίσθηση σταθερότητας σε κάτι που τρίζει από παντού, έχει οδηγήσει τα πανεπιστήμια, και ειδικότερα το ΕΜΠ, σε τεράστια προβλήματα, σε όλα τα επίπεδα...
Περισσοτερα...
Προσφατα Σχολια