Η Α-ΚΙΜΔΕΜΠ συνεχίζει την τακτική της προκλητικής αγνόησης της θέλησης 89 συναδέλφων και του Καταστατικού που την υποχρεώνει να την ακολουθήσει.
Πιστεύαμε ότι μετά την παταγώδη αποτυχία της κίνησης να νομιμοποιήσει τις αντικαταστατικές της ενέργειες μέσω μιας Συνέλευσης-«φάρσας» (συμμετείχαν λιγότεροι από 40 συνάδελφοι, μαζί με αυτούς που συμμετείχαν για να καταγγείλουν τις ενέργειες αυτές) θα είχαν βγάλει τα ανάλογα συμπεράσματα και θα ακολουθούσαν, έστω και την ύστατη στιγμή, το Καταστατικό, την ακαδημαϊκή δεοντολογία, ακόμη και την απλή λογική.
Εις μάτην… Στην νέα πρόταση για δια ζώσης ΓΣ τη Δευτέρα ή την Τρίτη, τα μέλη του ΔΣ της Α-ΚΙΜΔΕΜΠ με προκλητικές δικαιολογίες, ότι «το προσωπικό τους πρόγραμμα δεν επιτρέπει τις επόμενες τρεις ημέρες κάποια συνεδρίαση για το ΔΣ του Συλλόγου» (μήπως να γενίκευαν την δικαιολογία για όλο το διάστημα μέχρι την ψήφιση του ν/σ ώστε να μην χρειάζεται κάθε φορά να εφευρίσκουν καινούριες αστείες δικαιολογίες;), ότι οι 89 συνάδελφοι που υπέγραψαν δεν εκφράζουν τον Σύλλογο τον οποίο εκφράζει η σιωπηρή πλειοψηφία των 240-89 συναδέλφων που δεν υπέγραψαν (άραγε γιατί δεν ισχύει το ίδιο και για τη Συνέλευση-«φάρσα» και για τους 240-38 συναδέλφους που δεν συμμετείχαν;) και άλλα φαιδρά, αρνήθηκαν να συγκληθεί το ΔΣ. Προς τι ο πανικός για μια δια ζώσης ΓΣ; Κι ακόμη, επίμονα, δεν αναγνωρίζουν τον αριθμό των 89 συναδέλφων γιατί κάποιοι από αυτούς δεν έχουν ακόμη «ταμειακώς τακτοποιηθεί»(!), κρατώντας, όσο μπορούν ακόμη, κλειστό τον Σύλλογο. «Το γαρ πολύ της θλίψεως…»
Η Α-ΚΙΜΔΕΜΠ, απομονωμένη από τη συντριπτική πλειοψηφία της πολυτεχνειακής κοινότητας που διαφωνεί με το νομοσχέδιο, τάσσει εαυτήν στην υπεράσπιση του καθήκοντος των ελάχιστων απωλειών για την κυβέρνηση. Δυστυχώς, με κάθε κόστος. Αλήθεια, πώς θα κοιτάζουν στα μάτια αυτούς που ζητούν ενεργή δραστηριοποίηση του Συλλόγου σε μια ιστορική μάχη και αυτοί προκλητικά τους αγνοούν; Αδιαφορούν για το γεγονός ότι το ΔΣ, και ειδικά ο ρόλος του Προέδρου, πέφτει σε πλήρη ανυποληψία μετά τη χονδροειδή παράκαμψη του Καταστατικού; Το θέμα προφανώς δεν είναι η ερμηνεία του Καταστατικού. Είναι αν θα υπάρχει Σύλλογος που θα αποφασίζει με δημοκρατικές διαδικασίες και δικλείδες ασφάλειας έναντι παρεκτροπών ή ένα ΔΣ θα τον βάλει ετσιθελικά στον πάγο. Για τον λόγο αυτό ακριβώς δεν προτείνουμε «αντι-Συνέλευση». Εμείς θα υπερασπιστούμε το κοινό μας σπίτι, τον Σύλλογο ΔΕΠ ΕΜΠ, έναντι αυτών που, θυσιάζοντας ακόμη και τις θετικές παραδόσεις του χώρου τους που υπήρξαν κατά το παρελθόν και εμείς τις σεβόμαστε, μετακινούνται σε ένα φιλοκυβερνητικό συνδικαλισμό τυφλού οπαδικού χαρακτήρα.
Αλλά κρίνονται γι’ αυτό. Οι συνάδελφοι, όλες και όλοι, δεν θα επιτρέψουν μια τέτοια παρακμή. Ας βάλουμε αποφασιστικό φραγμό σε καθεστωτικές και ιδιοκτησιακές λογικές και συμπεριφορές, ας δυναμώσουμε με τη συμμετοχή μας τον Σύλλογο, ας τον κάνουμε με την παρουσία μας ελκυστικό, οικείο, ένα κύτταρο πραγματικής συζήτησης και αποτελεσματικής δράσης.
Προσφατα Σχολια