Πανεπιστήμια ερμητικά κλειστά. Όλα είναι υπό συζήτηση για το αν και το πότε θα ανοίξουν, εμπόριο, σχολεία, γυμνάσια, λύκεια, γυμναστήρια, εκκλησίες, όλα υπό συζήτηση. Όλα, εκτός από τα πανεπιστήμια.
Σε αυτά τα αεροστεγώς σφραγισμένα πανεπιστήμια, στα ξεκουρδισμένα και αποχαυνωμένα από την τηλεκπαίδευση πανεπιστήμια, για τρίτο συνεχόμενο εξάμηνο, μια φοιτητική διαμαρτυρία στη Θεσσαλονίκη, στο ΑΠΘ, με αίτημα «Ανοιχτά Πανεπιστήμια» αντιμετωπίζεται κυνικά με αστυνομική βία μετά από πρόσκληση του Πρύτανη. Την επαύριο της ψήφισης του νόμου, δεν χρειάζονται καν οι μάσκες. Η «δημοκρατία», κατά τον Πρωθυπουργό, μπαίνει πλησίστια στα πανεπιστήμια, ανοίγοντας κεφάλια φοιτητών. «Θριαμβεύει», με συλλήψεις και διώξεις. Οι φοιτητές αντιστάθηκαν. Κάποιοι από αυτούς προσπάθησαν με ηρωικό τρόπο να ματαιώσουν τις συλλήψεις, βάζοντας τα σώματά τους μπροστά στις κλούβες που μετέφεραν συμφοιτητές τους.
Η κυβέρνηση θυσιάζει τις σπουδές της αυριανής γενιάς, με στόχο τον έλεγχο της αμφισβήτησής της. Πιστεύει ότι με ένα χωρίς προσχήματα κλείσιμο διαρκείας θα βρει τον πολιτικό χρόνο να επιβάλλει ένα πλήρως ελεγχόμενο, ένα αστυνομοκρατούμενο πανεπιστήμιο. Πλανάται πλάνην οικτράν. Τους δεκάδες φοιτητές που συνελήφθησαν, αντικατέστησαν εκατοντάδες.
Κι εμείς; Θα παρακολουθούμε μοιραίοι και άβουλοι την αλληλουχία των χαμένων εξαμήνων, τη συνεχή αιμορραγία των πανεπιστημίων; Προσπαθώντας να κρατήσουμε τα μάτια ερμητικά κλειστά, ώστε τάχα να μην έχουμε ευθύνες έναντι ενός μισαλλόδοξου σχεδίου, που βάζει στο στόχαστρο τους φοιτητές μας; Μέχρις ότου γίνουμε και οι ίδιοι περιττοί και αντικατασταθούμε από τους managers, βλέπε Συμβούλια;
Καταδικάζουμε με όλη τη δύναμη της φωνής μας την απρόκλητη, άδικη και ανήθικη επίθεση της αστυνομίας στο ΑΠΘ. Ο Πρύτανης ΑΠΘ έχει τεράστιες ευθύνες. Συμπαραστεκόμαστε στους συλληφθέντες φοιτητές. Να ξέρουν ότι δεν είναι μόνοι. Δίνουν δύναμη σε όλους μας. Καλούμε όλους τους Συλλόγους του ΕΜΠ σε κοινή στάση αντίστασης για τη μη εφαρμογή του Νόμου. Καλούμε τη Σύγκλητο του ΕΜΠ να συνεδριάσει άμεσα, να καταδικάσει τα γεγονότα στο ΑΠΘ, να στήσει ανάχωμα στον ολέθριο νόμο...

Οι Πανεπιστημιακοί Δάσκαλοι Ε.Μ.Π. πενθούν. Έχασαν για πάντα ένα κομμάτι τους. Το Βασίλη… Ένα Δάσκαλο. Ένα σύντροφο. Ένα παλληκάρι. Αυτόν που φιλοτέχνησε το σήμα μας και το καραβάκι που ταξιδεύει. Αυτόν που έγραψε «η βάρκα ξεκίνησε για το μεγάλο ταξίδι…».

Καλοτάξιδος αγαπημένε μας, εμείς δε θα σε ξεχάσουμε ποτέ.

Για το Βασίλη

Αθήνα, 10 Οκτωβρίου 2013

Χθες (9/10/2013) πραγματοποιήθηκε στην Αίθουσα Τελετών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, στην Πολυτεχνειούπολη Ζωγράφου, εκδήλωση υποδοχής και ενημέρωσης των πρωτοετών φοιτητών, ύστερα από πρόσκληση των εργαζομένων του Ιδρύματος.
Εκπρόσωποι των Συλλόγων εργαζομένων, διδασκόντων και φοιτητών, καθώς και η Αντιπρύτανις Ακαδημαϊκών Υποθέσεων και Προσωπικού του Ε.Μ.Π. καλωσόρισαν τους πρωτοετείς φοιτητές σε μία κατάμεστη αίθουσα και τους ενημέρωσαν για τις δραματικές επιπτώσεις του μέτρου της διαθεσιμότητας στα Πανεπιστήμια και ειδικότερα στο Ε.Μ.Π., στο οποίο η μείωση του προσωπικού υπερβαίνει το 45%.

Την Πέμπτη 03/10/13 οι εργαζόμενοι του ΕΜΠ και συμπαραστάτες τους προχώρησαν σε νέα κινητοποίηση. Διαδήλωσαν σε όλη τη διαδρομή από το campus του ΕΜΠ στου Ζωγράφου μέχρι τα Προπύλαια, όπου ενώθηκαν με άλλους εργαζόμενους, φοιτητές, μαθητές και καθηγητές στο Πανεκπαιδευτικό Συλλαλητήριο.

Διαδήλωσαν με μάσκες, θέλοντας να δείξουν ότι η πολιτική της κυβέρνησης τους μεταχειρίζεται ως αριθμούς. Απολύοντάς τους, τους καταργεί ως πρόσωπα, γι αυτό φορούν τις μάσκες της θλίψης και της οργής. Πορεύονται ο ένας πίσω από τον άλλον στους δρόμους της Αθήνας για να συνειδητοποιήσει ο λαός, ότι κάθε απολυόμενος είναι ένας ξεχωριστός άνθρωπος, και ότι το νούμερο των 399 διαθέσιμων – απολυόμενων είναι εφιαλτικά μεγάλο.

Εν μια νυκτί στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο απολύονται 399 εργαζόμενοι, το μισό υποστηρικτικό δυναμικό του. Με υπουργική απόφαση, χωρίς καν την έγκριση της Βουλής – οι στοιχειώδεις όροι της δημοκρατίας δεν έχουν εφαρμογή όταν υλοποιούνται προμελετημένα εγκλήματα – 399 εργαζόμενοι σπρώχνονται στη διαθεσιμότητα και από κει στον Καιάδα της απόλυσης. Η δικαιολογία; Να ικανοποιηθεί ο αριθμός που ζητάει η τρόικα. 399 άνθρωποι χάνουν το πρόσωπό τους, χάνουν τα χαρακτηριστικά τους, χάνουν τη ζωή τους, μετατρέπονται σε αριθμούς. Άνθρωποι που από το πόστο τους ο καθένας έκαναν ότι μπορούσαν για να δουλεύει μέσα σε δυσκολίες με τον καλύτερο τρόπο αυτό που θαύμαζε και αγαπούσε η ελληνική κοινωνία, το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο.

Γι’ αυτό σήμερα φοράμε μάσκες. Τις μάσκες της θλίψης, της απόγνωσης, που κρύβουν εκατοντάδες προσωπικά δράματα.  Αλλά τις μάσκες που δεν μπορούν να κρύψουν την οργή μας. Και την περηφάνια μας. Ούτε την απόφασή μας να αγωνιστούμε μέχρι τέλους για να σπάσει το εφιαλτικό μέτρο των διαθεσιμοτήτων –  απολύσεων.

Φοράμε μάσκες για να θυμίσουμε ότι, αν δεν ματαιωθεί το μέτρο των διαθεσιμοτήτων – απολύσεων μπορεί αύριο, στο πολύ κοντινό αύριο, στη θέση μας να βρεθεί οποιοσδήποτε από σας. Το success story της «ανάκαμψης», που το μόνο που έχει πετύχει είναι να παράγει 2 εκατομμύρια ανέργους, δε θα σταματήσει να παράγει θλίψη και πόνο, αν δεν το σταματήσουμε εμείς.

Γιατί το κάνουν αυτό στο Πολυτεχνείο; Γιατί καταστρέφουν κάτι που φτιάχτηκε με τόσο κόπο, με την αφοσίωση χιλιάδων ανθρώπων, αυτό που είναι απαραίτητο για να ορθοποδήσει η χώρα (το 1943 μέσα στη γερμανική κατοχή, το Πολυτεχνείο έφτιαχνε σχέδιο ανασυγκρότησης της χώρας); Γιατί καταστρέφουν ακριβώς αυτό, μαζί με τα καλύτερα πανεπιστήμια της χώρας; Είναι μόνο η ακραία υποταγή της κυβέρνησης σε ότι παραγγέλλει η τρόικα; Είναι μόνο η ακραία και οφθαλμοφανής ανικανότητά τους;

Δυστυχώς όχι. Στόχος είναι να «κοντύνουν» τα μεγάλα πανεπιστήμια για να απελευθερώσουν χώρο για τα ιδιωτικά...