Τις τελευταίες δέκα μέρες, οι διοικητικοί υπάλληλοι του ΕΜΠ και των υπολοίπων επτά πανεπιστημίων, ΕΚΠΑ, ΑΠΘ, ΟΠΑ, Πατρών, Θεσσαλίας, Ιωαννίνων και Κρήτης, «ξανασταυρώνονται», καθώς η Κυβέρνηση παραβίασε με κατάφορο τρόπο τη συμφωνία που είχε επιτευχθεί χάρη στον πολύμηνο απεργιακό αγώνα των εργαζομένων. Η υπαναχώρηση από τα συμφωνηθέντα, που «επισημοποιήθηκε» με την έκδοση του ΦΕΚ 1570/τ. Β’/16-6-2014, επιχειρείται να παρουσιαστεί ως μια «ενδοκυβερνητική κόντρα» μεταξύ των Υπουργών ΠΑΙΘ και ΔΙΜΗΔ. Μάλιστα, ο Υπουργός ΠΑΙΘ φέρεται να είπε ότι «…υπήρξαν επί μέρους συμφωνίες με κατευναστικό χαρακτήρα για το θέμα των διοικητικών υπαλλήλων, τις οποίες όμως άλλα μέλη της Κυβέρνησης δεν αποδέχονταν…», δηλώνοντας ωστόσο ότι δεν μπορεί να το υιοθετήσει επειδή «δεν ξέρει». Ας υιοθετήσει λοιπόν την απόφαση του Κυβερνητικού Συμβουλίου Μεταρρύθμισης, στις 20/9/2013, που ενέκρινε την εισήγηση του τότε Υπουργού ΠΑΙΘ και αποφάσισε ότι το ΕΜΠ χρήζει της ανάγκης 597 διοικητικών υπαλλήλων για την ομαλή και απρόσκοπτη λειτουργία του! Εκτός αν η επιλεκτική μνήμη αποτελεί πια απαραίτητη υπουργική ιδιότητα. Μαζί με τον τρομακτικό κυνισμό….
Όλα αυτά συμβαίνουν τρεις μόλις εβδομάδες μετά τις ευρωεκλογές, στις οποίες η Κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, η οποία εκλέχθηκε το 2012 εν μέσω τρομοκρατικών διλημμάτων και εκβιασμών από τη μια πλευρά και ψεύτικων υποσχέσεων για επαναδιαπραγμάτευση και παύση στα οριζόντια μέτρα από την άλλη, έχασε 30% και πλέον της ισχνής εκλογικής δύναμης που είχε πριν από δυο χρόνια. Φαίνεται ότι τα μόνα «χαρίσματα» που διαθέτει η Κυβέρνηση αυτή είναι η υποκρισία, το θράσος και ο κυνισμός. Προσποιείται ότι κατάλαβε το μήνυμα των εκλογών, δηλώνει ότι θα εξαντλήσει την τετραετία και προβαίνει σε επιδείξεις ισχύος, πάντα βέβαια απέναντι στους πιο αδύναμους. Δεν υπάρχει ίσως πιο χαρακτηριστική εικόνα απόδοσης της νοοτροπίας της Κυβέρνησης αυτής, από το ύπουλο χτύπημα του αστυνομικού των ΜΑΤ στην απολυμένη καθαρίστρια, προφανώς από «υπερβάλλοντα ζήλο». Ήταν το ίδιο ύπουλο με την εκκόλαψη του «αυγού του φιδιού» της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής, η οποία λειτούργησε ως δεξαμενή των «αγανακτισμένων» ακροδεξιών θυλάκων της ΝΔ και ως «επίλεκτο τάγμα εφόδου» για την καταστολή κάθε φωνής διαμαρτυρίας, με την επί μακρώ κάλυψη και ανοχή της Κυβέρνησης. Ήταν ο ίδιος «ζήλος» με τον οποίο η Κυβέρνηση αυτή επιτέθηκε σε κάθε κοινωνικό και εργασιακό κεκτημένο και ώθησε με βίαιο τρόπο εκατομμύρια συνανθρώπους μας στην ανεργία και στην ανέχεια, επιτυγχάνοντας μια πανευρωπαϊκή πρωτιά: η Ελλάδα εμφανίζει το 2013 τη μεγαλύτερη αύξηση (+1,8%) στο ποσοστό του πληθυσμού που κινδυνεύει με φτώχεια, που ανέρχεται πλέον στο 23,7% και είναι υψηλότερο από τα αντίστοιχα ποσοστά της Ρουμανίας (21,2% με αύξηση +1,1%) και της Λετονίας (21,4% με αύξηση +0,9%)!
Η εικόνα στο εγγύς μέλλον, αν προχωρήσουν τα κυβερνητικά σχέδια, προβλέπεται ζοφερή τόσο για το ίδιο το ΕΜΠ, το οποίο θα αδυνατεί να εκπληρώσει στοιχειώδεις εκπαιδευτικές, ερευνητικές και διοικητικές λειτουργίες του με ένα κλάσμα του απαιτούμενου διοικητικού προσωπικού, όσο και για τα ίδια τα μέλη ΔΕΠ. Ήδη, «διαρροές» κάνουν λόγο για την υλοποίηση του σχεδίου «Αθηνά 2» τον ερχόμενο Σεπτέμβρη, μετά από πολύμηνη καθυστέρηση εξαιτίας των κινητοποιήσεων των διοικητικών υπαλλήλων. Οι επερχόμενες συγχωνεύσεις, σε συνδυασμό με τη μείωση του διοικητικού προσωπικού και τις διαγραφές φοιτητών, θα δώσουν το έναυσμα για «εξορθολογισμό» και μείωση και στον αριθμό των υπηρετούντων μελών ΔΕΠ, σε όλα τα ΑΕΙ.
Η κρισιμότητα των στιγμών επιβάλλει την καθαρή τοποθέτηση όλων απέναντι στα τεκταινόμενα. Τόσο των Διοικήσεων, απερχόμενων και υποψηφίων, όσο και κάθε μίας και ενός από εμάς:
– Ή θα αντισταθούμε συνολικά και συλλογικά απέναντι στην καταστροφή του ΕΜΠ και του δημόσιου πανεπιστημίου γενικότερα ή θα χάσουμε την ευκαιρία να χτίσουμε ένα καλύτερο Ίδρυμα όπως το θέλουμε, ακόμη και μέσα από τις διαφορετικές οπτικές γωνίες που μπορεί να έχουμε.
– Ή θα αποκρούσουμε συνολικά και συλλογικά κάθε μικρό ή μεγάλο εκβιασμό από την πλευρά της Κυβέρνησης, όπως π.χ. τη σύνταξη Οργανισμών εντός ασφυκτικών πλαισίων με «αντάλλαγμα» κάποιες θέσεις διοικητικών υπαλλήλων, ή θα εξαναγκαστούμε σε μόνιμη «εθελοντική υπακοή» των πολιτικών «αυθεντιών» που θα επιβάλλουν τις «απαραίτητες», για τη δήθεν σωτηρία της χώρας, μεταρρυθμίσεις.
– Ή θα δώσουμε τη μάχη τώρα, μαζί με όλους τους κλάδους των εργαζομένων και τους φοιτητές για να αποκρούσουμε τη «γενοκτονία» των διοικητικών υπαλλήλων, ή θα παλέψουμε μόνοι μας, όταν έρθει η δική μας σειρά. Και θα έρθει, δυστυχώς, όσο και αν το απευχόμαστε, αν δεν αντιδράσουμε ΤΩΡΑ!
Ο αγώνας που ξεκίνησε το Σεπτέμβρη του 2013 για την υπεράσπιση του δημόσιου πανεπιστημίου και του δικαιώματος στην εργασία και στη μόρφωση πρέπει να συνεχιστεί μέχρι τελικής νίκης, γιατί πολύ απλά δεν έχουμε την πολυτέλεια να ηττηθούμε. Η συμμετοχή όλων μας στην επερχόμενη ΓΣ του ΣΔΕΠ ΕΜΠ είναι επιβεβλημένη. Κανένας συνάδελφος δεν έχει πλέον το δικαίωμα να επικαλείται άγνοια για τις καταστάσεις. Κανένας συνάδελφος δεν έχει πλέον το δικαίωμα να αποποιείται των ευθυνών του.
Προσφατα Σχολια