Πανεπιστήμιο tagged posts

Η έκρηξη του πληθωρισμού στο 8,9% το Μάρτιο 2022 αποτελεί ρεκόρ της τελευταίας σχεδόν 30ετίας. Η εικόνα είναι ακόμη πιο ζοφερή σε επιμέρους βασικά αγαθά, καθώς, πριν καν αποτυπωθούν πλήρως οι επιπτώσεις των πολεμικών συγκρούσεων στην Ουκρανία, καταγράφονται αυξήσεις στο φυσικό αέριο 68,3%, στον ηλεκτρισμό 79,3%, στο πετρέλαιο θέρμανσης 58,5%, στα καύσιμα 29% και σε αρκετές κατηγορίες τροφίμων άνω του 10%. Η ακρίβεια πλήττει – αναμφίβολα – σε μεγαλύτερο βαθμό τα ευάλωτα νοικοκυριά, αλλά δεν αφήνει ανεπηρέαστα τα μεσαία εισοδηματικά στρώματα, στα οποία ανήκει η συντριπτική πλειονότητα των μελών ΔΕΠ.

Η διαμορφωθείσα κατάσταση, που θα χειροτερεύσει σύμφωνα με τις εκτιμήσεις σε βραχυπρόθεσμο ορίζοντα, επαναφέρει – με επιτακτικό τρόπο – την εναρμόνιση του ειδικού μισθολογίου των πανεπιστημιακών με αυτό των άλλων ειδικών μισθολογίων, με πρώτο βήμα την άμεση εφαρμογή της υπ’ αριθμ. 4741/2014 απόφασης της Ολομέλειας του ΣτΕ για την αναπλήρωση των μισθολογικών απωλειών του Ν. 4093/2012. Υπενθυμίζεται ότι, με την εν λόγω απόφαση, οι περικοπές του Ν. 4093/2012 κρίθηκαν αντισυνταγματικές και η ελληνική πολιτεία όφειλε να επαναφέρει τους μισθούς των μελών ΔΕΠ στα επίπεδα του Ιουλίου 2012. Ωστόσο, όλες οι κυβερνήσεις, από το 2014 που εκδόθηκε η απόφαση μέχρι και σήμερα, αρνήθηκαν να συμμορφωθούν. Ακόμη και στο νέο μισθολόγιο που διαμορφώθηκε με το Ν. 4472/2017, οι αποδοχές καθορίστηκαν σε επίπεδα κατώτερα εκείνων προ της εφαρμογής του Ν. 4093/2012 (δηλ. μετά και την περικοπή του ειδικού ερευνητικού επιδόματος κατά 20% βάσει του Ν. 4002/2011), παραβιάζοντας κατάφορα την απόφαση του ΣτΕ.

Στους Πίνακες 1 και 2 παρουσιάζονται οι μηνιαίες και ετήσιες ακαθάριστες αποδοχές πριν και μετά τις διαδοχικές μνημονιακές περικοπές σε σύγκριση με τις σημερινές αποδοχές για τις τρεις βαθμίδες (Επίκουρου, Αναπληρωτή και Καθηγητή) με ενδεικτικά έτη προϋπηρεσίας.

Πίνακας 1. Ακαθάριστες μηνιαίες αποδοχές

Tα Πανεπιστήμια ετοιμάζονται να επαναλειτουργήσουν μετά τις διακοπές των Χριστουγέννων, ενώ συμπληρώνονται δυο χρόνια από την έναρξη αυτής της πρωτόγνωρης περιπέτειας. Δύο χρόνια μέσα στα οποία η κυβέρνηση και το ΥΠΑΙΘ θα έπρεπε να εστιάσουν αφενός στο να προστατέψουν την πανεπιστημιακή κοινότητα από την πανδημία και αφετέρου να διασφαλίσουν την καλύτερη δυνατή διεξαγωγή της ακαδημαϊκής διδασκαλίας και έρευνας. Επί αυτών, ακολουθούν, με συνέπεια ομολογουμένως, τη «σοφή» γραμμή «ότι είναι να ‘ρθει θε να ‘ρθει…». Επί άλλων, οι κυβερνώντες επέλεξαν να επιδείξουν εξαιρετική ενάργεια: συνεχή «δωράκια» στην ιδιωτική εκπαίδευση με fast track αναγνώριση επαγγελματικών δικαιωμάτων σε «κάθε καρυδιάς» ιδιωτικά κολλέγια και ελάχιστη βάση εισαγωγής ώστε να μεγαλώσει ακόπως η πελατεία, πανεπιστημιακή αστυνομία, επιδεικτικές αστυνομικές επιχειρήσεις «νόμου και τάξης» κλπ. Και βέβαια αναμένεται το νέο πλαίσιο λειτουργίας των ΑΕΙ με επαναφορά – νεκρανάσταση των παντελώς αποτυχημένων συμβουλίων διοίκησης, κλείσιμο σχολών και τμημάτων σε πολλά ιδρύματα, όχι στη βάση μιας οποιασδήποτε ανάλυσης αλλά στη βάση της απόφασης για συρρίκνωση του κόστους της δημόσιας εκπαίδευσης, με κάθε μέσο. Σε αυτή την κατεύθυνση εντάσσεται και η ανακοίνωση από το ΥΠΑΙΘ 400 «νέων θέσεων» στα ΑΕΙ, παραβιάζοντας για μια ακόμη φορά κατάφορα το Άρθρο 65 του Ν. 4610/2019 αναφορικά με την αναπλήρωση των θέσεων που κενώνονται από συνταξιοδότηση ή άλλη αιτία. Στο ΕΜΠ, χαρακτηριστικά, δόθηκαν μόλις 17 νέες θέσεις, ενώ αυτές που κενώθηκαν μόνο το 2019 ήταν 25 (το Υπουργείο αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο οι θέσεις αυτές να καλύπτουν και το 2020!). Η σχετική ανακοίνωση της Συγκλήτου του ΕΜΠ, κατώτερη της οξύτητας του προβλήματος, δεν αναφέρεται καν στη νομοθετική υποχρέωση της κυβέρνησης προσφέροντάς της απλόχερα το άλλοθι που τόσο επιθυμεί για την αποδέσμευσή της από αυτή. Προσφάτως μάλιστα, μάθαμε ότι στις 17 Ιανουαρίου ξεκινάει η εκπαίδευση 400 ειδικών φρουρών της ΟΠΠΙ. Η κυβέρνηση φαίνεται να προτείνει έναν νέο κανόνα «1:1», πιο κοντά στο όραμά της για την ανώτατη εκπαίδευση: για κάθε μία νέα θέση μέλους ΔΕΠ θα προσλαμβάνεται κι ένας ειδικός φρουρός...

Ήρθε λοιπόν η στιγμή να ανοίξουν τα Πανεπιστήμια. Μετά τα σχολεία, τα γυμναστήρια, την αγορά, την εστίαση, τον τουρισμό…  Φαίνεται πως στους χώρους τους οι ιός είχε ιδιαίτερη προτίμηση, τόσο που η απειλή του εκεί, περισσότερο από οπουδήποτε αλλού, να ήταν ορατή και μη διαχειρίσιμη. Ή μήπως στα ΑΕΙ ένας ιός πιο απειλητικός καραδοκεί σε μια εποχή που οι κρατούντες κάνουν τα πάντα για να ανατρέψουν το δημοκρατικό DNA της Ανώτατης Παιδείας: ο ιός της αμφισβήτησης και της αντίστασης, ο ιός της δίκαιης οργής μιας νεολαίας πολλαπλά στιγματισμένης και αδικημένης;

Περάσαμε τρία ακαδημαϊκά εξάμηνα μέσα στις συνθήκες της εξ’ αποστάσεως εκπαίδευσης. Και οι πιο ένθερμοι υποστηρικτές των δυνατοτήτων που παρέχει η τεχνολογία της τηλε-διαχείρισης (της «γνώσης», της «εργασίας», της «επικοινωνίας») είδαν πια ότι αυτό που ξετυλίγεται σε αμέτρητες ώρες στην οθόνη είναι μια προσομοίωση εκπαίδευσης.

Δεν χρειάζεται ίσως να θυμίσουμε ότι εκπαίδευση σημαίνει συμμετοχή, ανταλλαγή, ενσώματη συμπαρουσία, συνεργατική ατμόσφαιρα, συν-κίνηση και συν-αίσθηση, ενεργός αντίλογος και αμφισβήτηση, αναγνώριση του μόχθου και εκδήλωση των εναλλακτικών προοπτικών. Κοντολογίς συνθήκες εμπλοκής. Ούτε βέβαια χρειάζεται να ξαναπούμε ότι οι όποιες εφαρμογές της σύγχρονης πληροφορικής τεχνολογίας μπορούν να συμβάλλουν στην υποστήριξη της «δια ζώσης» εκπαίδευσης είναι καλοδεχούμενες.

Τα πανεπιστήμια πρέπει άμεσα να ξαναβρούν την λειτουργία που τα χαρακτηρίζει ως κοινωνικούς χώρους εκπαίδευσης, γνώσης, έρευνας και δημοκρατικής κοινωνικοποίησης. Και οι πανεπιστημιακοί με πλήρη επίγνωση της κοινωνικής τους ευθύνης πρέπει να στηρίξουν αυτήν την προοπτική.

Εξέλειπαν λοιπόν όλοι οι κίνδυνοι; Όχι! Το ζήτημα είναι ποιο επίπεδο διακινδύνευσης απαιτείται από όλους και όλες σήμερα στα ΑΕΙ και με ποιους τρόπους μπορεί να περιοριστεί.

Ξέρουμε ότι στο ΕΜΠ τα ποσοστά εμβολιασμού των φοιτητών είναι γύρω στο 80% και των διδασκομένων στο 95%. Ήδη αυτό αποτελεί υψηλή εγγύηση για την κοινότητα...

Ως Πανεπιστημιακοί Δάσκαλοι ΕΜΠ δηλώνουμε την υποστήριξή μας στους συναδέλφους που διώκονται πειθαρχικά από τη διοίκηση του Πανεπιστημίου Πατρών. Άλλη μια αυταρχικής έμπνευσης κίνηση σε μια κρίσιμη περίοδο  που η διαχείριση της πανδημίας από τους κρατούντες έχει ως προτεραιότητά της την καταστολή αντί για τη στήριξη του υγειονομικού συστήματος και του εγκλωβισμένου σε αλλοπρόσαλλα μέτρα πληθυσμού. Τις πειθαρχικές διώξεις αντί του κατά προτεραιότητα εμβολιασμού του διδακτικού προσωπικού που θα επιτρέψει την προετοιμασία της δια ζώσης εκπαίδευσης.

Οι συμβολικές εκδηλώσεις με φυσική παρουσία στα ΑΕΙ δεν είναι παρά μέρος μιας υπεύθυνης στάσης στην υπεράσπιση της Ανώτατης Παιδείας σε καιρό πανδημίας:

• Με πλήρη τήρηση των μέτρων προφύλαξης για τη μετάδοση (μάσκες, αποστάσεις κ.λπ.) δίνει την ευκαιρία να διερευνηθούν τρόποι ανασύστασης της δια ζώσης εκπαίδευσης. Ο καιρός επιτρέπει τη χρήση υπαίθριων χώρων και οι επιστήμονες έχουν από καιρό δηλώσει ότι με την κατάλληλη φροντίδα η μετάδοση του ιού γίνεται απίθανη σε εξωτερικούς χώρους. Εξαιρετικά πιθανότερη, όλοι ξέρουμε πια, είναι η μετάδοσή στους μαζικούς χώρους εργασίας και στις συγκοινωνίες.
• Η ανασύσταση του χώρου της παιδείας είναι κρίσιμη όχι μόνο για την αναπλήρωση του τεράστιου κενού που δημιουργεί καθημερινά η τηλε-«εκπαίδευση», αλλά και για την ψυχολογική στήριξη των μελών της Πανεπιστημιακής κοινότητας που η διάλυση της εκπαιδευτικής συνύπαρξης όλο και περισσότερο βυθίζει σε απελπισία, κατάθλιψη και απώλεια της δημιουργικής και κριτικής τους δύναμης.
• Η παιδεία συνιστά κοινωνική συνθήκη συνύπαρξης, ανταλλαγής, αλληλομόρφωσης και αναστοχασμού. Η παρατεινόμενη αναγωγή της σε παροχή πληροφοριών μέσω της τηλε-σύνδεσης την ακυρώνει. Τρία εκπαιδευτικά εξάμηνα «χαμένα» έτσι, είναι πολλά. Η προκλητική εξαίρεση των ακαδημαϊκών δασκάλων από τον κατά προτεραιότητα εμβολιασμό των εκπαιδευτικών μόνο ως μήνυμα της κυβέρνησης για επτασφράγιστα πανεπιστήμια, με όποιο κόστος, μπορεί να εκληφθεί. Φτάνει πια. Πρέπει άμεσα να αναζητηθούν τρόποι η Ανώτατη Εκπαίδευση να γυρίσει ξανά στη δια ζώσης διδασκαλία. Τόσα και τόσα ακούγονται από επίσημα χείλη για το πώς θα ανοίξει ο τουρισμός, πώς θα ανοίξει η αγορά...

Πανεπιστήμια ερμητικά κλειστά. Όλα είναι υπό συζήτηση για το αν και το πότε θα ανοίξουν, εμπόριο, σχολεία, γυμνάσια, λύκεια, γυμναστήρια, εκκλησίες, όλα υπό συζήτηση. Όλα, εκτός από τα πανεπιστήμια.
Σε αυτά τα αεροστεγώς σφραγισμένα πανεπιστήμια, στα ξεκουρδισμένα και αποχαυνωμένα από την τηλεκπαίδευση πανεπιστήμια, για τρίτο συνεχόμενο εξάμηνο, μια φοιτητική διαμαρτυρία στη Θεσσαλονίκη, στο ΑΠΘ, με αίτημα «Ανοιχτά Πανεπιστήμια» αντιμετωπίζεται κυνικά με αστυνομική βία μετά από πρόσκληση του Πρύτανη. Την επαύριο της ψήφισης του νόμου, δεν χρειάζονται καν οι μάσκες. Η «δημοκρατία», κατά τον Πρωθυπουργό, μπαίνει πλησίστια στα πανεπιστήμια, ανοίγοντας κεφάλια φοιτητών. «Θριαμβεύει», με συλλήψεις και διώξεις. Οι φοιτητές αντιστάθηκαν. Κάποιοι από αυτούς προσπάθησαν με ηρωικό τρόπο να ματαιώσουν τις συλλήψεις, βάζοντας τα σώματά τους μπροστά στις κλούβες που μετέφεραν συμφοιτητές τους.
Η κυβέρνηση θυσιάζει τις σπουδές της αυριανής γενιάς, με στόχο τον έλεγχο της αμφισβήτησής της. Πιστεύει ότι με ένα χωρίς προσχήματα κλείσιμο διαρκείας θα βρει τον πολιτικό χρόνο να επιβάλλει ένα πλήρως ελεγχόμενο, ένα αστυνομοκρατούμενο πανεπιστήμιο. Πλανάται πλάνην οικτράν. Τους δεκάδες φοιτητές που συνελήφθησαν, αντικατέστησαν εκατοντάδες.
Κι εμείς; Θα παρακολουθούμε μοιραίοι και άβουλοι την αλληλουχία των χαμένων εξαμήνων, τη συνεχή αιμορραγία των πανεπιστημίων; Προσπαθώντας να κρατήσουμε τα μάτια ερμητικά κλειστά, ώστε τάχα να μην έχουμε ευθύνες έναντι ενός μισαλλόδοξου σχεδίου, που βάζει στο στόχαστρο τους φοιτητές μας; Μέχρις ότου γίνουμε και οι ίδιοι περιττοί και αντικατασταθούμε από τους managers, βλέπε Συμβούλια;
Καταδικάζουμε με όλη τη δύναμη της φωνής μας την απρόκλητη, άδικη και ανήθικη επίθεση της αστυνομίας στο ΑΠΘ. Ο Πρύτανης ΑΠΘ έχει τεράστιες ευθύνες. Συμπαραστεκόμαστε στους συλληφθέντες φοιτητές. Να ξέρουν ότι δεν είναι μόνοι. Δίνουν δύναμη σε όλους μας. Καλούμε όλους τους Συλλόγους του ΕΜΠ σε κοινή στάση αντίστασης για τη μη εφαρμογή του Νόμου. Καλούμε τη Σύγκλητο του ΕΜΠ να συνεδριάσει άμεσα, να καταδικάσει τα γεγονότα στο ΑΠΘ, να στήσει ανάχωμα στον ολέθριο νόμο...